Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 4 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w G. W.. X Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Miszczak

Protokolant: stażystka Marta Andrzejewska

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2016 r. w G. W..

sprawy z powództwa Skarbu Państwa – Prezydenta Miasta G.

przeciwko S. M.

o zapłatę 3985,80 złotych

I.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda 3 985,80 (trzy tysiące dziewięćset osiemdziesiąt pięć złotych 80/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 22 października 2015 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w G. W.. kwotę 100 (sto) złotych tytułem brakującej opłaty sądowej od pozwu.

UZASADNIENIE

Powód – Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta G. W.. - wniósł o zasądzenie od S. M. 3 985,80 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu podał, że pozwana jest użytkownikiem wieczystym gruntów należących do Skarbu Państwa przy ul. (...). Na dzień 22 października 2015 r. pozwana miała zaległości z tytułu opłat za wieczyste użytkowanie gruntu w wysokości 3 814,41 zł oraz skapitalizowanych odsetek - 171,39 zł.

30 października 2015 r. Sąd Rejonowy w G. W.. w sprawie X Nc (...) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu (k.14)

Pozwana – S. M. - zaskarżył nakaz zapłaty w całości i wniosła o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu wskazała, że jest podwójnie opodatkowana co potwierdzają decyzje w sprawie wymiaru podatku rolnego.

Sąd rejonowy ustalił co następuje :

2 lutego 2007 r. syndyk masy upadłości Przedsiębiorstwa Budowlano – (...) sp. z o.o. w G. W.. przeniósł na S. M. prawo użytkowania wieczystego niezabudowanych działek nr (...) o łącznej powierzchni 0,5947 ha położonych w G. W.. przy ul. (...) w wykonaniu warunkowej umowy sprzedaży z dnia 6 grudnia 2006 r. za cenę 38 800 zł.

- okoliczności bezsporne

Pismem z 27 listopada 2008 r. Prezydent G. W.. działając na podstawie art. 11 w zw. z art. 77 i 78 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741 z późn. zm)1 wypowiedział pozwanej z dniem 31 grudnia 2008 r. dotychczasową opłatę roczną za użytkowanie wieczyste gruntu, proponując od 1 stycznia 2009 r. nową opłatę roczną w wysokości 3 814,41 zł. Prezydent pouczył pozwaną o obowiązku uiszczenia opłaty bez odrębnego wezwania, do 31 marca każdego roku. W uzasadnieniu wskazał, że aktualizacja opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste wynika z operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego, który wartość gruntu określił na 127 147 zł a opłata roczna odpowiada 3 % wartości gruntu. Prezydent G. W.. poinformował pozwaną, że może zapoznać się z operatem szacunkowym w siedzibie urzędu oraz pouczył o możliwości i sposobie zakwestionowania nowego wymiaru opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu. Wypowiedzenie doręczono pozwanej 8 grudnia 2008 r. Pozwana nowego wymiaru opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu nie zakwestionowała.

Pozwana nie uiściła opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste niezabudowanych działek nr (...) o łącznej powierzchni 0,5947 ha położonych w G. W.. przy ul. (...) za rok 2015 r. w wysokości 3 814,41 zł. Odsetki ustawowe od 3 814,41 zł na dzień 22 października 2015 r., liczone od 1 kwietnia 2015 r. do 22 października 2015 r. wynoszą 171,39 zł.

Pismem z 5 maja 2015 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty 3 814,41 zł oraz odsetek w wysokości 29,26 zł. Wezwanie doręczono 25 maja 2015 r.

Postanowieniem z 14 sierpnia 2015 r. Prezydent G. W.. wszczął postępowanie w sprawie ustalenia S. M. wysokości zobowiązania podatkowego w zakresie podatku rolnego za działki nr (...) o łącznej powierzchni 0,5947 ha położonych w G. W.. przy ul. (...) za rok 2015, 2014, 2013, 2012. Jednocześnie wyznaczył pozwanej 7 dniowy termin na wypowiedzenie się w zakresie zebranych dowodów i materiałów w sprawie.

Dowód :



Wypowiedzenie z 27.11.2008 r. z dowodem doręczenia pozwanej k.9-9v



Wezwanie do zapłaty z dowodem doręczenia k.12-13



Postanowienia Prezydenta G. W.. z 14.08.2015 r. k.23-29

Sąd rejonowy zważył co następuje :

Zgodnie z art. 71 ust. 1 i 4 u.g.n. za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Z kolei art. 72 ust. 1 i 3 pkt. 3a u.g.n. stanowi, że opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ustala się według stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej określonej zgodnie z art. 67. Wysokość stawek procentowych opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego jest uzależniona od określonego w umowie celu, na jaki nieruchomość gruntowa została oddana, i wynosi: (pkt. 3a) za nieruchomości gruntowe oddane na cele rolne - 1% ceny; (pkt. 5) za pozostałe nieruchomości gruntowe - 3% ceny.

Zgodnie z art. 77 ust. 1 i 3 u.g.n. wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, podlega aktualizacji nie częściej niż raz na 3 lata, jeżeli wartość tej nieruchomości ulegnie zmianie. Zaktualizowaną opłatę roczną ustala się, przy zastosowaniu dotychczasowej stawki procentowej, od wartości nieruchomości określonej na dzień aktualizacji opłaty. Aktualizacji opłaty rocznej dokonuje się z urzędu albo na wniosek użytkownika wieczystego nieruchomości gruntowej, na podstawie wartości nieruchomości gruntowej określonej przez rzeczoznawcę majątkowego.

Artykuł 78 ust. 1 i 2 u.g.n. przewiduje zaś, że właściwy organ zamierzający zaktualizować opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej powinien wypowiedzieć na piśmie wysokość dotychczasowej opłaty, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego, przesyłając równocześnie ofertę przyjęcia jej nowej wysokości. W wypowiedzeniu należy wskazać sposób obliczenia nowej wysokości opłaty i pouczyć użytkownika wieczystego o sposobie zakwestionowania wypowiedzenia. Do wypowiedzenia dołącza się informację o wartości nieruchomości, o której mowa w art. 77 ust. 3, oraz o miejscu, w którym można zapoznać się z operatem szacunkowym. Do doręczenia wypowiedzenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Użytkownik wieczysty może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia, złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości.

Zgodnie zaś z art. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. Nr 52, poz. 268 z poźn. zm.) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Artykuł 3 ust. 1 pkt. 3 ww. ustawy wskazuje, że podatnikami podatku rolnego są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej, będące użytkownikami wieczystymi gruntów. Zwolnienie podmiotowe w zakresie podatku rolnego dotyczy Skarbu Państwa i gminy (art. 3a ustawy).

Z powyższych przepisów prawa wynika jednoznacznie, że opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu i podatek rolny są odrębnymi i niezależnymi daninami publicznymi, które jednocześnie obciążają użytkownika wieczystego gruntu. Uiszczenie podatku rolnego nie zwalnia użytkownika wieczystego z opłaty rocznej i odwrotnie uiszczenie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu nie zwalnia z podatku rolnego.

Wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste pozwana mogła kwestionować w drodze przysługujących jej środków prawnych, o których została w sposób zrozumiały pouczona przy wypowiedzeniu dotychczasowej opłaty. Z możliwości tych nie skorzystała. Tym samym dla sądu wiążąca jest ustalona między stronami wysokość opłaty rocznej, ustalona w wysokości 3 % wartości nieruchomości, oszacowanej przez rzeczoznawcę majątkowego. Nie jest też rzeczą sądu w niniejszym postępowaniu ustalanie, czy prawidłowo Prezydent G. W.. zastosował stawkę 3 %, czy 1 %, w zależności od celu na jaki została oddana w umowie nieruchomość. Pamiętać zaś należy, że samo opodatkowanie podatkiem rolnym nie przesądza o tym, że nieruchomość jest wykorzystywana na cele rolne.2 Poza zakresem orzekania pozostają też kwestie związane z wymiarem podatku rolnego, gdyż w tym zakresie właściwe są organy podatkowe a kontrolę nad nimi sprawują sądy administracyjne. W niniejszym procesie istotne jest to, że samo obciążenie pozwanej podatkiem rolnym nie ma wpływu na jej ustawowy obowiązek uiszczania opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego.

Z powyższych względów, wobec nieudowodnienia przez pozwaną, że uiściła opłatę roczną za użytkowanie wieczyste gruntu za rok 2015 r. i wykazana przez powoda prawidłowości przeprowadzenia procedury aktualizacji opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste gruntu, należało zasądzić tą opłatę wraz odsetkami ustawowymi od 1 kwietnia 2015 r. do 22 października 2015 r. w wysokości 171,39 zł, zasądzając jednocześnie odsetki ustawowe od kwoty 3 985,80 zł, zgodnie z żądaniem pozwu – od dnia wniesienia pozwu – albowiem pozwana w tej dacie była w opóźnieniu w zapłacie dochodzonej kwoty – art. 481 § 1 i 2 k.c.

Wobec uwzględnienia powództwa, pozwana musi być uznana za stronę przegrywającą proces, zobowiązaną do zwrotu kosztów niezbędnych i celowych do dochodzenia praw przez powoda – art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Powód w związku z procesem poniósł koszty zastępstwa procesowego adwokata, które w stawce minimalnej wynoszą 600 zł. Z powyższych względów orzeczono jak w punkcie II wyroku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - u.k.s.c. - kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Powód zwolniony był z obowiązku uiszczenia opłaty sądowej od pozwu – art. 94 u.k.s.c. W związku z powyższym, pozwana jako strona przegrywająca proces winna ten brakujący koszt sądowy uiścić – 100 zł. Z powyższych względów orzeczono jak w punkcie III wyroku.

Niniejsza sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym.

SSR Andrzej Miszczak

1 w dalszej części określana również skrótem: „u.g.n.”

2 por. wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XXIV C 907/15 (Rzeczpospolita)